Het is mei 2010 en we waren wijnen aan het samenstellen voor een feestje dat zij wilden geven in het najaar.. Ik ben inmiddels bekend met de terminologieën die gelden in de wijnwereld maar was toen totaal niet voorbereid op het feit dat mensen ook een totaal andere smaakervaring hebben en een voor mij "bokkiewokkie" taal kunnen hanteren.
We zaten met een redelijk droge Prosecco en moesten aan de wijnen nog beginnen. Ik zei; deze is toch echt droog..... Laat ik vooral niet schrijven hoe het gesprek zich de volgende 15 minuten ontwikkelde maar wat ik wel kan zeggen dat ik er heeeeel veel van heb geleerd.
Het is maar wat je referentiepunt is en wat je ervaringen zijn. Ik probeerde het nog om te buigen in mijn voordeel door een overvloed aan verschillende wijnen te serveren waarmee ik duidelijk probeerde te maken wat de smaakverschillen waren maar helaas, de Prosecco bleef zoet. Mijn respect aan alle restaurateurs en andere horeca bedrijven die dit allemaal aan hun klanten moeten uitleggen zonder daar echt goed op voorbereid te zijn.
Het is geen dommigheid maar onwetendheid en het vergt behoorlijk wat tijd en begeleiding voordat je zover bent dat je smaak een beetje kan beoordelen en al helemaal kan beschrijven. Ik ben zo ver gegaan dat ik mijn beste Riesling heb laten proeven die ik op dat moment in de koeling had liggen maar ook die kon ze niet bekoren.
Hoe voorkom je dat nou?
Tegenwoordig vraag ik eerst welke wijn ze normaal kopen en waar ze die wijn kopen en als ze dat al weten, probeer ik voorzichtig het land van herkomst en met een beetje geluk de druivensoort. Dan wordt het over het algemeen al heel veel makkelijker om een vergelijkbare wijn aan te bieden. Het blijft natuurlijk altijd leuker om mensen iets voor te zetten wat ze verrast en dat daardoor het blikveld wat grote wordt.
Maar wat voor de één zoet is, is voor de ander zuur. Wat voor de één klein is, is voor een ander groot.
En zo zal het altijd blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten